Recenzja książki Andrzeja Zdanowskiego „Typologia osobowości w praktyce. Czyli jak ułatwić sobie życie”
Zarządzasz, sprzedajesz, negocjujesz, żyjesz…? Odłóż na bok powieść znanego autora, bo „Typologia osobowości w praktyce”, to lektura obowiązkowa!
Nie mam w zwyczaju recenzować książek, mimo że czytam ich sporo. Dlaczego? Życie nauczyło mnie, że nie ma bezwartościowych i wysokowartościowych produktów. Są tylko ich odbiorcy. Jedna osoba zachwyca się dziełami Beethovena i zdegustowana łapie się za głowię słysząc disco polo. Inna wręcz odwrotnie – słucha na cały regulator ostatniego przeboju Zenka Martyniuka, a miłośników Beethovena uważa za snobów i dziwaków. Podobnie jest z każdą dziedziną sztuki, kultury i naszego życia w ogóle. Moje książki są zarówno wychwalane i uważane za klasykę, jak i krytykowane, bo podobno niczego nowego nie wnoszą. Dlaczego zatem postanowiłem napisać krótką recenzję książki Andrzeja? Powód jest bardzo prosty: to wyjątkowa pozycja, obok której osoby zajmujące się zarządzaniem, sprzedażą i negocjowaniem nie powinny przejść obojętnie.
Znacie mnie więc wiecie, że nie lubię się za bardzo rozpisywać (z wyjątkiem książek, bo moim zdaniem taka jest ich rola), dlatego krótko o tym za co cenię tę książkę.
- Przede wszystkim, co jest dla mnie szczególnie cenne. Autor nie udaje, że wynalazł nową teorię osobowości, co niestety zdarza się pewnym osobom, które wprowadzając nowe określenia, ubierając w ładne słowa i dolewając sporo wody sprzedają naiwnym ludziom stare i znane teorie. O tym można byłoby pisać dużo. Andrzej jasno daje do zrozumienia, że hipokratesowa teoria osobowości i teoria kolorów to dokładnie to samo, tylko inaczej nazwane. Dlaczego zatem wprowadza analogię do zwierząt? Lektura książki wskazuje, że dzięki temu zabiegowi teoria staje się bardziej czytelna i zrozumiała praktycznie dla każdego. Sangwinik vel żółty, większości ludzi nie tylko nic nie mówi. A jak pokazuje moje doświadczenie część z nich nawet nie będzie kojarzyła nazwy z cechami osobowościowymi. A łasica wszystko wyjaśnia i łatwo ją zapamiętać.
- Styl! Książka jest napisana znakomitym stylem. Jest lekka i pochłania się ją w tempie ekspresowym, co jakiś czas wybuchając salwami śmiechu. Brawa dla Autora za świetny styl i niesamowite poczucie humoru. Jak widomo uczymy się szybciej i łatwiej jeżeli to co robimy sprawia nam przyjemność.
- Praktyczne przykłady. Książka jest kopalnią przykładów zarówno z pracy, jak i z życia osobistego. Dlatego czytając ją łatwo utożsamiamy się z opisanymi sytuacjami. Dzięki temu szybciej i łatwiej możemy zrozumieć każdy z typów.
- W książce znajdziemy konkretne porady jak postępować z każdym z typów: co robić, co mówić i jak się zachowywać. Bardzo cenne!
- Perełki. Jest ich sporo jak na jedną książkę. Co rozumiem przez „perełki”? To zdania i stwierdzenia, które zapadają w pamięć ze względu na swoją treść jak i formę stylistyczną. Przykłady:
- „To jedyna osoba, która przeczytała całą umowę kredytową i jeszcze wie, o co w niej chodzi”.
- „Przyznanie się do błędu jest dla lwa równoznaczne z przyznaniem się do słabości. A oni przecież nie są słabi, więc nie mają się do czego przyznawać”.
- „Pani Ania spojrzała na mnie, gdyby jej wzrok miał siłę bazyliszka, byłbym z pewnością polnym kamieniem”.
- „Są także mistrzami „lania wody” – dużo, ale bez konkretów.”
- I wiele innych.
- Rysunki Andrzeja Sawki. I wszystko jasne. Nic dodać nic ująć. Nie dość, że sama w sobie książka jest ciekawa i wartościowa, to rysunki pana Sawki wznoszą ja na inny poziom.
W zasadzie to co teraz napiszę jest dla mnie punktem nr 7. Wydałem 16 książek w różnych wydawnictwach i dlatego wg mnie dużą zaletą jest to, że książkę wydał i sprzedaje sam Autor. Niestety wydawnictwa mają własną politykę promocyjną i sprzedażową. Mimo kilkunastu lat pisania i wydawania wciąż jest ona dla mnie niezrozumiała. Czasami wydają znakomite książki, o których brak informacji w newsletterze, a czasami promują na siłę bezwartościową szmirę. Jaka byłaby polityka wydawnicza w stosunku do tej książki? Kto wie? Być może książka niestety przeszłaby bez echa. A tak Autor sam ma wpływ na jej promocję i sprzedaż i to jest godne pochwały. Dlatego książka Andrzeja Zdanowskiego „Typologia osobowości w praktyce. Czyli jak ułatwić sobie życie” zainspirowała mnie na wielu poziomach.
Skoro tak zachwalam tę książkę, to czy nie ma ona żadnych wad? To już wyjaśniłem na początku. To co może być wadą dla mnie będzie zaletą dla kogoś innego. Dla mnie książka nie jest odkrywcza, co zwyczajnie wynika z faktu, że tym o czym pisze Autor zajmuję się od ponad dwudziestu lat. To mniej więcej tak jakby malarz czytał interesujący poradnik o mieszaniu farb. Ale czy to oznacza, że poradnik o mieszaniu farb ma wady? Dla starego i doświadczonego malarza może być przypomnieniem tego co wie, ale dla tych, którzy zaczynają soją przygodę z malowaniem lub poszukują nowych, lepszych sposób malowania z wykorzystaniem technik mieszania farb będzie ciekawy i ze wszech miar przydatny.
Polecam!